In vroegere tijden waren bouwwerken vooral functioneel en esthetisch, zonder veel aandacht voor hun impact op het milieu. In de late negentiende eeuw begon de ecologische benadering langzaam terrein te winnen, met pioniers als Frederick Law Olmsted, die pleitte voor het behoud van groene ruimtes in stedelijke omgevingen. In het heden is duurzaamheid een centraal thema geworden in de architectuur- en stedenbouwkundige gemeenschap. Groene bouwmaterialen, energie-efficiëntie en het hergebruik van ruimtes staan hoog op de agenda. Steden streven naar klimaatneutraliteit door het bevorderen van openbaar vervoer, het aanleggen van groene corridors en het implementeren van duurzame energiebronnen. Integratie van natuurlijke elementen in stedelijke omgevingen zijn de norm, met als doel een harmonieus samenspel tussen mens en natuur te creëren. Deze ontwikkelingen getuigen van een groeiend besef van de cruciale rol die deze disciplines spelen in het vormgeven van een leefbare en duurzame toekomst voor ons en komende generaties.