‘Een van de weinige tuin- en landschapsarchitecten van deze tijd met een open oog voor stedenbouwkundige problemen.’
Zo typeerde het Polytechnisch Tijdschrift J.T.P. Bijhouwer in 1949. 
 
Geïnspireerd door zijn regelmatige verblijf in de Verenigde Staten en de Amerikaanse cultuurfilosoof Lewis Mumford beschreef hij onder andere het ontstaan en saneren van krottenwijken in binnen- en buitenland. Hij werd gefascineerd door de opkomst van de moderne samenleving met het toenemend autogebruik, de suburbanisatie en massarecreatie, en bracht niet alleen de ruimtelijke gevolgen daarvan voor Nederland onder de aandacht, maar kwam ook met ontwerpvoorstellen om de nieuwe vraagstukken het hoofd te bieden.

Dit rijk geïllustreerde boek schetst Bijhouwers rol bij het zoeken naar een nieuwe balans tussen stad en land, natuur en landbouw, bestaande en nieuwe landschappen. Typerend is zijn samenhangende benadering van de geomorfologie, vegetatie, en gebruik ruimtelijke opbouw van plekken en gebieden. Als ontwerper, publicist en eerste hoogleraar tuin- en landschapsarchitectuur aan de toenmalige Landbouwhogeschool in Wageningen en de Technische Hogeschool in Delft drukte hij een belangrijke stempel op de Nederlandse landschapsarchitectuur 
 
Met een nawoord van landschapsarchitect Adriaan Geuze. 

Dit boek verscheen in de reeks stedenbouwkundige monografieën die wordt verzorgd door Architecturalia, het  NIROV en uitgeverij 010