De carrière van ir. S.J. van Embden (1904) valt samen met de ontwikkeling van de stedenbouw in Nederland.

Door zijn lidmaatschap van de Bouwkundige Studie Kring, waarvan hij medeoprichter was, en door zijn contacten met Granpré Molière, Hudig, Van Lohuizen en Van Traa was hij goed op de hoogte en getuige van de verzelfstandiging van de stedebouw tot een eigen discipline.

Al tijdens de oorlog maakte hij met Van Tijen, Berghoef en Merkelbach deel uit van de Kerngroep Woningarchitectuur, waarna hij als architect-stedenbouwkundige voor diverse gemeenten actief was.

Zijn bureau, vanaf 1964 Van Embden Choisy Roorda van Eysinga Smelt en Wittermans geheten, groeide in de jaren zestig uit tot tweehonderd man.

Van bijzondere betekenis waren de planning en de bouw van de Technische Universiteiten in Eindhoven en Twente en de totstandkoming van diverse complexen voor de Unesco in Afrika en Azië. 

Dit boek verscheen in de reeks stedenbouwkundige monografieën die wordt verzorgd door Architecturalia, het  NIROV en uitgeverij 010